Shizaya wiersz " Labirynt bestii "

Doświadczenie me z pisaniem wierszy jest zerowe, więc z chęcią wezmę na klatę wszelaką krytykę dotyczącą tego tworu. Miał być rozdział 3, ale stwierdziłam, że będzie z perspektywy Izayi i teraz się głowię jak go przestawić, bo do głowy wpadła mi koncepcja wampira-nihilisty, ale jakoś w tym tygodniu rozdział wrzucę, to na bank.
Mitologię grecką większość zna, więc chyba nie będzie problemów ze zrozumieniem przekazu.

...

Wkroczyłem w twe włości, bez szans ocalenia

Bez lichej Ariadny nici przy boku

Przyszło mi tułać się w sennej wędrówce

Jak cień znikając przed twymi oczyma

Wyciągam swe dłonie, po omacku błądząc

Szukając zbawienia lichego płomienia

I nie natrafiwszy na przeklęte wyjście

Ponownie zawracam, otulając się w szepty

Szemrają po cichu ściany z kamienia

Przepowiadając mi niechybną zgubę

Tłamsząc wszelakie buntu oznaki

Jak i nadzieję, która wciąż czeka

Bestio ma droga, kacie okrutny

Wyrwij z płuc moich ostatnie tchnienie

I pomóż ulecieć na nieboskłony

Z dala od bólu okrutnej istoty

Pozwól swym dłoniom samoistnie błądzić

Oddając mnie we władanie mroku

I tylko zamknij powieki zsiniałe

Gdy zstąpi ma dusza w czeluści Tartaru